ทางไกลนับหมื่นลี้...ต้องมีก้าวแรก" (ตอนที่ 4)

สวัสดีค่ะ เป็นอย่างไรบ้างค่ะ หลังจากได้อ่านกันไป 3 ตอนแล้ว คงทำให้คุณลูกค้าทุกท่านมีแนวทางในการปรับธุรกิจของคุณลูกค้าให้ประสบความสำเร็จมากขึ้นนะคะ ถ้ายังเรามาเพิ่มเติมแนวทางกันในตอนที่ 4 กันเลยค่ะ

คิดแล้วทำ

กลยุทธ์อย่างหนึ่งที่ทำให้ความร่ำรวยหายไปหรือรวยช้าก็คือความกังวล การทำธุระกิจโรงสีข้าวแบบมองยาวหรือเรียกว่าเล่นแบบนาปี ระยะยาวถือข้าวเปลือกยาวเป็นปี ไม่ว่าหั่งเช้งจะขึ้นหรือลงคุณก็มีโอกาสทำกำไรถ้าคุณมีกลยุทธ์ที่ดี มีคนเป็นอันมากกลุ้มใจไม่เป็นอันกินอันนอน เมื่อข้าวเปลือกราคาตกหรือข้าวสารราคาตก เวลาราคาขึ้นก็ดีใจอารมณ์แจ่มใส ถ้าท่านไม่อยากกลุ้มใจเหมือนคนอื่นจงจ่ายให้ตัวเองก่อน เป็นอันดับแรกโดยกำหนดวงเงินไว้ล่วงหน้าว่าปีนี้จะซื้อข้าวเปลือกเท่าไร ส่วนที่กันไว้เป็นเงินสำรองถ้าข้าวเปลือกราคาดี คุณก็มีกำไร ถ้าข้าวเปลือกราคาลงคุณก็ซื้อเข้ามากอีกหน่อยให้เป็นจำนวนเงินเท่าเดิมแต่ได้ข้าวเปลือกมากขึ้น ถ้าคุณเล่นยาวแบบนี้ มีแต่กำไรน้อยหรือกำไรมาก ไม่มีขาดทุนอย่างแน่นอน นี่เป็นตัวอย่างเล็กๆ เท่านั้น ความจริงแล้วคุณรู้ดีอยู่แล้วว่าควรทำอย่างไร

ในเรื่องเครื่องอุปกรณ์ร้านสี เมื่อคุณเห็นว่ามีความเสียหายจากการสีข้าวเช่น ข้าวไปแกลบ ข้าวปลายไปรำ ข้าวสีแล้วป่นกว่าที่คำนวณไว้ ท่านต้องรีบแก้ไขโดยทันทีเพราะว่าโรงสีข้าวเป็นธุรกิจที่กำไรน้อย ถ้ามีการเสียหายในขบวนการผลิตอย่างต่อเนื่องจะทำให้ท่านเสียหายอย่างมาก ท่านต้องทำทันที ต้องฝึกพนักงานให้รู้จักการตรวจสอบประจำวัน มีเถ้าแก่โรงสีท่านหนึ่งพูดว่า...เครื่องจักรที่ดี ก็เหมือนแท่นพิมพ์ธนบัตรถ้าเครื่องมือดีก็เป็นเครื่องพิมพ์แบงค์ 500 แต่ถ้าแท่นพิมพ์(เครื่องจักร) ของท่านไม่ดีท่านก็จะพิมพ์ครั้งละ 20 บาทแล้วจะรวยทันเพื่อนได้อย่างไร

ค้นหาความเหมาะสม

เครื่องต่างประเทศเขาออกแบบมาใช้กับข้าวเปลือกคนละชนิดกับของไทยเรา มีหลายท่านคิดว่าเครื่องจักรอะไรก็เหมือนกัน จริงๆแล้วไม่ใช่อย่างนั้น บางท่านถูกแขวนโดยซื้อเครื่องจักรราคาแพงของนอก เมื่อซื้อเครื่องแพงก็ต้องพยายามใช้ให้คุ้ม มีปัญหาอะไรก็ต้องหาทางแก้ไขแบบว่าใช้เครื่องจักรเป็นตัวยืนแล้วแก้ปัญหาข้างเคียง เช่น ข้าวไปรำ ก็หาเครื่องร่อนรำมาแยก ข้าวไปแกลบก็หาเครื่องแยกแกลบมาคัด เพื่อนำข้าวปลายกลับมา ข้าวสารมีกากก็ไปซื้อเครื่องยิงสีมาช่วย ข้าวไม่ขาวก็ไปซื้อเครื่องขัดเงา ขัดครั้งเดียวไม่พอก็ 2 ครั้ง ข้าวแตกหักมาก็ว่าข้าวปีนี้ป่น ค่ากระแสไฟฟ้าแพงมากก็หาเครื่องกำเนิดไฟฟ้ามาติดตั้ง ค่าอะไหล่ ค่าซ่อมบำรุงแพงก็หาดัดแปลง กลายเป็นตามแก้ปัญหาอย่างไม่สิ้นสุดจริงๆ ยังมีอีกเยอะที่ไม่ได้เขียนแต่เครื่องของไทยเราใช้กันมา ตั้งแต่คุณปู่รวยมาถึงทุกวันนี้ไม่เห็นมีปัญหาอะไร (เขียนอย่างนี้บางคนก็ว่าเป็นเต่าล้านปี)

มนุษย์เกิดมาเพื่อแก้ปัญหา หลายท่านบอกเบื่อคนงาน เรื่องปัญหาแรงงาน คนปล่อย การสีข้าวนั้นถ้าเราศึกษากันจริงๆแล้วแก้ไม่ยาก เราต้องแก้ที่ตัวเราก่อน จัดระบบการทำงานให้เป็นเวลา ชั่วโมงพัก วันหยุด อย่างนี้เป็นต้น ให้ความสำคัญกับพนักงานเป็นอันดับแรก ตั้งโจทก์ ที่ข้าวสารแล้วหาคำตอบที่เครื่องจักรโดยให้พนักงานเป็นตัวแปรอย่างนี้ท่านจะตอบปัญหาได้และรู้ว่าการสีข้าวให้ดีนั้นทำได้อย่างไร มีหลายท่านที่รู้และรวยไปแล้ว ท่านหล่ะ หาคำตอบได้หรือยังว่าตัวท่านกำลังทำอะไรอยู่

เลิกตามแล้วเป็นฝ่ายนำ

ในการขับรถก็เช่นกัน การขับตามหลังคนอื่นจะมองไม่ค่อยเห็นทาง จะแซงก็ลำบาก แต่เมื่อคุณแซงขึ้นเป็นผู้นำคุณจะเห็นทางโล่งมองได้ไกล ทัศนวิสัยดีขึ้น ขับสบาย การสีข้าวก็เช่นกัน เมื่อคุณเป็นฝ่ายนำ ในการสีข้าวคุณภาพดี มีเทคนิคที่เหนือกว่าตลาดกว้างกว่าการซื้อข้าวเปลือกของคุณก็ง่าย การขายล่วงหน้าทำให้คุณสามารถกำหนดราคาข้าวเปลือกในได้แม่นยำกว่า โอกาสดีๆมีมามากกว่าถ้าเรารู้จักฉวยโอกาสที่เราขายล่วงหน้าและศึกษาข้อมูลในเชิงกว้าง โอกาสที่จะทำกำไรมีมากกว่า แต่ถ้าคุณตามหลังลูกเดียว คุณจะถูกกระทำและเป็นตัวที่จะนำมาต่อรองตลอด ทำไมคุณไม่เคยขายข้าวได้ราคาดีเมื่อเทียบกับโรงสีที่สีข้าวคุณภาพเดียวกับคุณ ทำไมเขาซื้อคนอื่นในราคาที่ดีแต่ถึงเราเขาต่อราคาจนเราขายไม่ได้ คุณหยุดเกมส์ แล้วเล่นใหม่ คราวนี้คุณเป็นตัวนำบ้าง ความคิดที่เป็นผู้นำคือจุดเริ่มต้นไปสู่ความสำเร็จเมื่อใดที่ใจเป็นสุขและรู้สึกสบายสิ่งดีๆ ก็จะเกิดขึ้นกับคุณ พยายามอยู่ห่างจากการเป็นผู้ถูกกระทำมากที่สุด ยิ่งคุณเป็นฝ่ายนำมากขึ้นโอกาสที่จะสำเร็จย่อมมีมากขึ้น